Locked-up met kids tijdens Corona: dit geven we onze kinderen mee.

Een tijdje geleden, toen de kinderen weer bijna naar school gingen, vulden ruim 60 ouders mijn enquete in over Corona, je leven en je kids. In deze blog ga ik in op de vraag wat deze ouders het belangrijkste vinden om aan hun kinderen mee te geven. Daarnaast vroeg ik waar ze nu al zelf een voorbeeld in zijn.

Ik heb altijd al een soort drang gehad om de wereld te willen veranderen. Zou het beetje mooier, eerlijker, rechtvaardiger kunnen? Tijdens Corona werd ik totaal teruggeworpen op mijn eigen gezin, mijn eigen huis en mijn eigen straat. De wereld veranderen? Ik zat tussen de rekenboeken, de duplo en de luiers! Toen bedacht ik: maar wat als de wereld veranderen niet alleen bij jezelf, maar ook in je eigen gezin begint? Wat als we de wereld veranderen met dat wat we aan onze kinderen meegeven? Wat als dat is hoe we de wereld het liefste zien? Daarom wilde ik er wat langer bij stilstaan en vroeg een aantal mensen dat ook te doen.

De vraag: Wat probeer je je kinderen mee te geven? Noem de drie belangrijkste dingen.

Het was een weldaad om 180 (3x60) antwoorden te lezen. Alsof er een emmer liefde over je wordt heengekieperd. In de analyse en categorisering moest ik keuzes maken die wellicht wat arbitrair zijn; ik had ook zat andere keuzes kunnen maken. De antwoorden heb ik opgedeeld in drie categorieen:
1. allerlei zaken die te maken hebben met liefde voor jezelf,
2. allerlei zaken die direct over de ander gaan zoals liefde en respect voor de ander
3. overige eigenschappen (zoals creativiteit, vriendelijkheid, eerlijkheid, zelfstandigheid).
Voor categorie 1 heb ik wel gekozen om zelfvertrouwen eronder te laten vallen, maar zelfstandigheid heb ik onder categorie 3 gezet. Categorie 3 verdient daarnaast eigenlijk een eigen indeling omdat het zo breed is.

Categorie 1: “je bent precies goed als je bent”, “in jezelf geloven, dat je meer kunt dan je denkt”, “dat ze kostbaar en geliefd zijn”

Categorie 2: “Omkijken naar de ander”, “eerlijkheid naar iedereen”, “empathie voor anderen”.

Categorie 3: “Eigen keuzes maken”, “Heb plezier in de dingen die je doet en laat niemand je dat afnemen” , “verwondering voor de natuur”, “leren waarderen wat we hebben”, “ondernemend en creatief proberen te zijn”.

De uitslag: 28% van de antwoorden gingen over zelf-liefde, 32% van de antwoorden betrof liefde (in de breedste zin van het woord) voor anderen en 40% van de antwoorden ging over andere eigenschappen. Veel liefde dus op het papier!

Voorbeeld

Ik was verder benieuwd of dat wat we willen meegeven in lijn is met waar we zelf een voorbeeld in zijn. In de analyse gebruikte ik dezelfde categorieen als bij de vorige vraag. De uitslag: 11% van de antwoorden onder zelf-liefde, 27% van de antwoorden onder liefde voor anderen in 62% van de antwoorden ging over andere eigenschappen zoals zelfstandigheid, creativiteit, verwonderen.

We zijn het meeste een voorbeeld in zelfstandigheid, eigen keuzes maken en liefdevol zijn. Daarna komt dankbaar zijn.

Laten we eens kijken naar de antwoorden van verschillende respondenten en hoe deze twee vragen met elkaar te maken hebben:
Iemand wilde het volgende meegeven aan de kinderen: lief zijn voor elkaar, samen dingen doen en niemand buitensluiten, creativiteit delen met anderen, kaartjes sturen en elkaar helpen. Deze persoon is zelf een voorbeeld in: respect voor anderen, dieren en de natuur.
Een ander geeft graag dit mee: omzien naar elkaar en anderen, waarderen van kleine dingen, dankbaarheid voor de mooie momenten. Hij/zij is zelf een voorbeeld in het uitstralen van dankbaarheid.
Weer een ander geeft haar kinderen mee dat je alles kan, het niet nodig is om te oordelen en dat je kiest hoe je je voelt. Hij/zij is zelf een voorbeeld in hoe je kunt genieten van het leven.
Slechts een enkeling verwijst bij de voorbeeld vraag naar de antwoorden die eerder zijn gegeven bij wat je je kinderen wilt meegeven. Er zit niet perse een groot verschil tussen, maar blijkbaar is datgene wat jou kenmerkt net even anders dan wat je wilt meegeven. Mooie oefening in consistent zijn (want je weet, kids hebben het door als het niet zo is..).

Zelfliefde

Als ik naar de uitslag kijk vind ik het meest opvallende verschil die in de zelf-liefde. We zijn veel minder een voorbeeld in zelfliefde dan dat we aan onze kinderen meegeven dat ze er mogen zijn. Ik had het overigens ook precies zo ingevuld en misschien de zelf-liefde wel helemaal overgeslagen. Het zet me aan het denken. Hoe laat ik aan mijn kinderen zien dat alles begint bij van jezelf houden? Bij dat je er mag zijn met alles wat je wel en niet bent? Door mild te zijn over je eigen fouten, door geen kritische toon aan te slaan? Door wat eigenlijk?

Slot

Ik sprak na afloop een aantal vrouwen die de enquete hadden ingevuld en echt even in de spiegel hadden gekeken. De vragen beantwoorden met enige regelmaat is misschien wel een doel op zich. Bewust worden waar je mee bezig bent en wilt zijn in de omgang met je kinderen. Dan maakt het antwoord eigenlijk niet zoveel uit en deze hele analyse ook niet. “Liefde” kent vele uitingen en genieten lijkt soms op dankbaarheid en soms op plezier. Het zijn allemaal woorden waarachter onze verlangens schuilen. Die op te diepen is veel waard. Dank aan iedereen die even wilde stilstaan!

ps. De eerste blog over deze enquete vind je hier. In de volgende blog ga ik in op de vervolg-enquete waarin ik vroeg aan mensen wat ze van hun kinderen leren. Je deze blog hier